دعای چهاردهم صحیفه سجادیه+ترجمه | دعای چهاردهم صحیفه سجادیه

دعای چهاردهم صحیفه سجادیه به هنگامی است که ستمی به امام سجاد علیه السلام می رسید.

- وَ کانَ مِن دعائِه علیه السلام اِذَا اعْتُدِیَ عَلَیْهِ اوْ رَأی مِنَ الظّالِمینَ ما لایُحِبُ هرگاه ستمی به او می رسید یا مَنْ لایَخْفی عَلَیْهِ اَنْبآءُ الْمُتَظَلِّمینَ، وَیا مَنْ لایَحْتاجُ فی ای آن که اخبار شکوه کنندگان بر تو مخفی نیست، ای آن که سرگذشت ستمدیدگان قَصَصِهِمْ اِلی شَهاداتِ الشّاهِدینَ، وَ یا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ نزد تو نیازی به شهادت شاهدان ندارد، ای آن که دوران رسیدن یاری تو مِنَ الْمَظْلُومینَ، وَ یا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظّالِمینَ، قَدْ عَلِمْتَ به ستمدیدگان نزدیک است، ای آن که مددکاریت از ستمگران دور است، ای یا اِلهی، ما نالَنی مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ مِمّا حَظَرْتَ، وَانْتَهَکَهُ مِنّی خدای من، تو می دانی از فلانی فرزند فلانی به من آن رسیده که از آن نهی کرده ای، و پرده حرمتم را که مِمّا حَجَزْتَ عَلَیْهِ، بَطَراً فی نِعْمَتِکَ عِنْدَهُ، وَاغْتِراراً بِنَکیرِکَ بر او ممنوع کرده بودی دریده، او از باب طغیان در نعمتت، و بی اعتنایی به عقابت بر من عَلَیْهِ.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ خُذْ ظالِمی وَ عَدُوّی تاخته، بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ستم کننده بر من و دشمنم را �