هفدهم فروردین، روز جشن سروشگان در ایران باستان

در تقویم ایران باستان، هفدهمین روز از هر ماه را روز سروش نام نهاده اند و هفدهم فروردین که نخستین روز سروش در هر سال است، جشن سروشگان را برگزار می کردند که جشن ایزد پیام آور خداوند و نگاهبان بیداری بوده است و ایرانیان در این روز به نیایش پروردگار .

- ایسنا/اصفهان در تقویم ایران باستان، هفدهمین روز از هر ماه را روز سروش نام نهاده اند و هفدهم فروردین که نخستین روز سروش در هر سال است، "جشن سروشگان" را برگزار می کردند که جشن ایزد پیام آور خداوند و نگاهبان بیداری بوده است و ایرانیان در این روز به نیایش پروردگار پرداخته و به نیایشگاه می رفتند.

در متون کهن، سروشگان، یکی از ایزدان بزرگی است که مامور بر نظم جهان و نگهبان پیمان ها است.

او زمزمه کردن و نیایش را به مردم آموخت و پیش از طلوع آفتاب، مردم را برای نیایش پروردگار فرا می خواند.

یشت یازدهم از ایزد سروش می گوید.

او نخستین کسی است که به ستایش خداوند و نیایش امشاسپندان پرداخت.

اولین کسی بود که آیین های مذهبی به جا آورد و پنج گات های زرتشت را بسرود.

ایرانیان بر این باور بودند که ایزد سروش، نیروهای اهریمنی همچون خشم، خواب و تنبلی و دروغ را از جهان برداشته و همراه با دو ایزد باستانی مهر و رشن، رفتار و کردار انسان ها را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران کیفر می دهد.