ترکه بافی؛ هنری به اصالت دیروز و به طراوت امروز

ترکه بافی، هنری به جای مانده از سالیان دور در برخی روستاهای خراسان جنوبی است که نیازمند یافتن دریچه ای از ان برای اشتغالزایی بیشتر است.

- به ساخت انواع ظروف با استفاده از شاخه های نازک و باریک درختان و درختچه ها ترکه بافی می گویند.

از تولیدات ترکه بافی بیشتر به عنوان آبکش برنج، شستن سبزی و میوه، سبد میوه، سبزی و گل، خشک کردن میوه ها، حمل بار و جای خوراک حیوانات اهلی استفاده می شود.

به گزارش ایسنا، ابزار کار این رشته بسیار ساده و محدود به یک چاقو است و این حرفه بیشتر اختصاص به شهرستان بیرجند، بالاخص روستاهای کوهپایه رشته کوه باقران دارد که به عنوان منبع اصلی مواد اولیه این صنعت است.

مواد اولیه این تولیدات، کاه و شاخه های نازک درختان سرخ بید و بیدمشک است.

مردم زحمتکش این منطقه در زمستان ساقه های نازک را قبل از جوانه زدن از درخت جدا می کنند.

شاخه های بیدمشک در زمستان مرغوب تر است، اما در طول سال قابل استفاده است.

به دلیل جمع آوری مواد اولیه در زمستان و کم کار بودن روستاییان، سبد بافی در این فصل از رونق بیشتری برخوردار است.

بافت سبد با استفاده از شاخه های نازک به سفترک بافی و تهیه محصول با ساقه گندم به پخل بافی معروف است.