فردای پساکرونا

به همه چیز و همه کس عادت کرده بودیم و باورمان نمی شد یک ویروس منحوس بتواند همه این نعمت ها را از ما بگیرد نعمت هایی که اصلا وجود آنها را لمس نمی کردیم.

- عادت کرده بودیم.

عادت کرده بودیم به شور و حال خرید شب عید عادت کرده بودیم به بازارهای شلوغ و خرید لباس های رنگارنگ عادت کرده بودیم به دید و بازدیدهای نوروزی از پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ گرفته تا سایر اقوام و دوستان و آشنایان عادت کرده بودیم به خانه تکانی شب عید و ماهی قرمز  و سفره هفت سین عادت کرده بودیم نفس اسفند که به شماره افتاد، بار سفر را ببندیم  و راهی سفر شویم؛ یکی شمال و یکی جنوب، یکی غرب و یکی شرق عادت کرده بودیم به زیارت رفتن، زیارت بارگاه ملکوتی علی ابن موسی الرضا، کریمه اهل بیت، شاه چراغ و شاه عبدالعظیم(علیهم السلام) عادت کرده بودیم به خواندن دعای تحویل سال و زمزمه یا مقلب القلوب والابصار همراه با صدای نقاره هایی که خبر از تحویل سال می داد در حرم یار عادت کرده بودیم گهگاهی که دلمان می گرفت شب های چهارشنبه راهی جمکران شویم و در اجتماع هزاران نفری منتظران دعای توسل بخوانیم و برای ظهورش دعا کنیم  عادت کرده بودیم دوستان و آشنایان را که می بینیم با هم دست بدهیم و همدیگر را در آغوش بگیریم عادت کرده بودیم به میهمانی رفتن و تا پاسی از شب گفتن و خندیدن.