کرونا از ماست که بر ماست

می دانستم که شمار قابل توجهی از شهروندان یزدی، خطر کرونا را جدی نگرفته اند و این از حجم خودروهای خروجی از شهر یزد و ورودی شهر تفت(منطقه ییلاقی استان یزد) در تعطیلات اخیر، کاملا مشخص بود!.

به همین دلیل تصمیم گرفتم به میان مردم کوچه و بازار بروم و ببینم کرونا را تا چه حد جدی گرفته اند و آنهایی که جدی نمی گیرند از چه تیپ و با چه میزان سوادی هستند و اصلا شغلشان چیست و چرا بی خیال هستند.

اول وارد یک مغازه میوه فروشی در بلوار صدوقی شهر یزد شدم و در حالی که سر اندر پا مسلح و بهداشتی شده بودم مقداری سیب و گوجه برداشتم و جلو رفتم، از میان مشتری هایی که در این مغازه کوچک تجمع کرده بودند رد شدم و خودم را به صاحب مغازه رساندم.

به 2 نفر جوانی که در حال فروش میوه و سبزی های خود بودند نگاه کردم، نه ماسکی و نه دستکشی؛ آنهایی هم که برای خرید امده بودند همین شرایط را داشتند! صدایم را بلند کردم و گفتم آقا تا کرونا نگرفتیم کار ما را راه بینداز .

اول یکی از آن 2 جوان فروشنده که هیکل درشت و ورزیده ای هم داشت نگاهی همچون نگاه عاقل اندر سفیه به من انداخت و گفت کرونا دیگه چیه؟ ! یکی از مشتری های دیگر هم گفت چه بساطی به راه انداخته اند ! و خانمی هم که لهجه غیربومی داشت با صدای بلند گفت صلوات بفرستید !.