ام داوود که بود و عمل آن را چگونه به جای آوریم؟

داوود از نواده های حضرت امیر(س) است که گرفتار زندان خلیفه عباسی شده بود و دعای ام داوود دعایی است که امام صادق علیه السلام به مادر داوود برای رهایی از گرفتاری اش آموخته است.

- یکی از نواده های امیرالمۆمنین صلوات الله علیه سیّدی است به نام داوود پسر حسن پسر حسن مجتبی پسر امیرالمۆمنین علیهم السلام، او را مادری بود به نام ام خالد بربریّه، ام خالد مادر رضاعی امام صادق (علیه السلام) است که به آن حضرت از شیر داوود داده است.

لذا داوود و آن حضرت برادر بودند .

(فرحه الغری،ابن طاووس، عبد الکریم بن احمد، ترجمه علامه مجلسی ص9) منصور عباسی در زمان خلافت خویش، عبدالله بن الحسن را زندان کرد و دو پسرش محمد و ابراهیم را کشت، در این میان داوود بن الحسن نیز در مدینه بازداشت و به بغداد فرستاده شد.

مادرش ام خالد گوید: حبس داوود طول کشید، مطلقاً از او خبری نداشتم، من پیوسته دعا کرده و به درگاه خدا ناله می کردم و از دوستان و آشنایان نیز می خواستم که دعا کنند ولی اثری دیده نمی شد.

روزی به محضر امام صادق (علیه السلام) برای عیادت آن حضرت داخل شدم.

فرمود: ای مادر داوود! از داوود چه خبر؟ گفتم: مولای من! داوود کجا من کجا؟ مدت زمانی است که از من جدا شده و در عراق زندانی است.