بیا بار سفر بندیم از این دشت

امید و نگاهش به زندگی تا روزهای آخر ِ عمر پر برکتش رشک برانگیز بود.

آنجا در نیویورک به نوجوانان و جوانان و بزرگسالان درس پیانو وموسیقی می داد، علاوه بر تدریس موسیقی در دانشگاه و آهنگسازی.

زندگی پر جنب و جوشی داشت علیرغم سن و سال بالایش.

با فضای مجازی بسیار آشنا بود و امورات روزانه و کاری اش را خیلی حرفه ای با اینترنت پیگیری می کرد وگاه حیرت زده ام می کرد از اینکه چه شور زیبایی در جانش شعله دارد از زندگی.

دو؛ استاد حسین اصلانی ؛ موسیقی دان و آهنگساز معاصر، زاده ی یکی از توابع شهر رشت- شاقاجی – بود.

زندگی پر فرازونشیبی داشت و ازخوش اقبالی ام بود که به واسطه دوستانی در نشر فرهنگ ایلیا و حوزه هنری گیلان منشا خیری درزندگی هنری اش شدم و کتاب تاریخ شفاهی زندگی اش را با عنوان دوباره می نوازمت نوشتم و خوشبختانه در زمان حیاتش این کتاب منتشر شد.

کتابی که با رنج نوشته شد.

آخر سختی هایی که او در زندگی کشید را هیچ جا ندیده و نخوانده بودم و رنج زندگی ش را نوشتن، سخت بود.

وقتی بار اول متن کتاب را برایش فرستادم تماس گرفت و بسیار خوشحال بود از اینکه صحبت هایش به چنین متنی تبدیل شده؛ حتی به شوخی گفت : واقعا اینها را من گفتم؟! یک هفته ای پس ازآن روز، مسافری از دوستانش که راهی امریکا بود تماس گرفت و گفت : از طرف استاد اصلانی امانتی دارید ؛ فکر ک