گرد مرگ روی تاریخِ تهران می پاشند

عمارت اقدسیه یا همان شهرداران، پیش رو بود.

بنایی قدیمی که مجموعه میراث فرهنگی تاریخی بودن اش را رد و تاکید کرد که ارزشی برای ثبت ملی ندارد.

بعد از آن بود که به مرور احکام دیوان عدالت اداری برای صدور مجوز تخریب و خروج از ثبت، - یکی پشت دیگری منتشر شدند و از آن روز، هر شب یکی ارزشمندتر از دیگری، کابوس کلنگ می بینند.

به گزارش ایسنا، در طول چند سال گذشته یکی از مهمترین خبرهایی که هر مدیر یا معاون میراثی در نشست های خبری اش تلاش می کرد تا ایده اولیه اش را به نام خود بزند، ایجاد شعب قضایی میراث فرهنگی بود.

فکری که بیش از چهار سال است مسؤولان میراث فرهنگی نخست درخواست اش را مطرح کردند و هر از گاهی مدیر کل های مختلف میراث فرهنگی در دوره های مدیریت خود و حتی معاونان شان از پیگیری ها برای ایجاد شعب مستقل میراث فرهنگی در دادگاه ها خبر می دادند، شعبه هایی با حضور قضاتی آشنا با قوانین میراث فرهنگی و دلسوز این حوزه.

هر چند هنوز هیچ خبری از ایجاد این شعبه های مخصوص با قضاتِ آشنا با میراث فرهنگی شان نیست .

هر چند در این میان گاهیت مجوزهای امضاءدار مسوولان سابق میراث فرهنگی یک پای همیشگی مجوزهایی است که بناهای تاریخی را بی ارزش می شمارند و در واقع موافق تخریب خانه های تاریخی می شوند! مجوزهایی که معمولا با سروصدای فعالان میراثی و رسانه ها سر�