نقد نظام آموزشی و نگرش خانواده ها به آموزش

انتقاد به نظام آموزشی در کشور سال هاست که از سوی بسیاری از خانواده ها، کارشناسان و حتی خود مسئولان مطرح است.

موضوعی که طی سال های اخیر حساسیت روی آن افزایش یافت و در نهایت به تغییر نظام ارزشیابی تحصیلی در مدارس منجر شد.

اما بسیاری از خانواده ها و کارشناسان همچنان بر این باورند که نظام ارزشیابی توصیفی به کار گرفته شده به جای نظام ارزشیابی نمره ای نیز تفاوت زیادی در نظام آموزشی ایجاد نکرده و خروجی این ساختار آموزشی کماکان بر پایه رقابت است.

موضوعی که هم در نظام آموزشی به عنوان یک اهرم کاربردی مورد توجه و تأکید قرار دارد و هم بین خانواده ها به عنوان یک فرهنگ غالب در مسائل تحصیلی و تربیتی کماکان دیده می شود.

از نگاه بسیاری از کارشناسان حوزه آموزش و حتی خانواده ها آن چه در نظام ارزشیابی توصیفی دیده می شود نیز نوعی نگاه رقابتی و مقایسه ای بین دانش آموزان است که آزمون هایی مانند تیزهوشان و کنکور مصداق های وجود این نگاه هستند.

برای مثال طی روزهای اخیر اداره کل آموزش و پرورش مازندران اعلام کرد معیار ثبت نام در آزمون مدارس استعدادهای درخشان این است که دانش آموز در هر دو پایه پنجم و ششم حداکثر در یک عنوان درسی مقیاس خوب کسب کرده باشد و دیگر درس هایش را با مقیاس خیلی خوب پشت سر گذاشته باشد.