تنهایی گاو معاصر!

مهدی شیخ صراف قصیده گاو سفید می خواهد مثل اسمش خاص باشد.

مثل صحنه آغازین که یک گاو را در وسط حیاط زندان نشان می دهد که دو صف از زنان و مردان سیاه پوش در دو سوی آن قرار گرفته اند.

- کلیشه ای از تنهایی انسان معاصر! در تمام فیلم اثری از یک خانواده سالم نیست و همه از هم پاشیده اند، قاضی، محکوم، فامیل، ولی دم و حتی همسایه ها! گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: مهدی شیخ صراف قصیده گاو سفید می خواهد مثل اسمش خاص باشد.

مثل صحنه آغازین که یک گاو را در وسط حیاط زندان نشان می دهد که دو صف از زنان و مردان سیاه پوش در دو سوی آن قرار گرفته اند.

فیلم ساز دوست دارد روشنفکر به نظر برسد و حرف تازه ای بزند.

در گام اول نسبتا موفق است، چون خواسته از زاویه جدیدی به مجازات اعدام و حکم قصاص نگاه کند.

شاید برداشت تازه ای از ان فی القصاص حیات و البته مسیر فیلم را به سمتی پیش می برد که گویی دوست دارد به جای حیات ، ممات بگذارد! چالش اصلی فیلم این است که اگر حکم اشتباهی در دادگاه صادر شود غیر قابل برگشت است.

به خصوص که این حکم اعدام در اثر قتل باشد و خانواده مقتول هم گذشت نکرده باشند.

آب رفته به جوی باز نمی گردد و این حکم دادگاه به خاطر شهادت دروغ با اطلاعات ناقص پرونده زندگی های بسیاری را تا مرز نابودی می برد و ناشنوایی فرزند اعدامی در اثر استرس دوره بارداری مادر �