عطش آموختن در شرایط خطرناک

بزرگترین عشق خانواده ها همین درس خواندن بچه هاست.

آنها عاشق آموختن هستند و برایش از جان مایه می گذارند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، یوسف حیدری، گزارش نویس، در روزنامه ایران نوشت: ان شاءالله اسم ایذه خوزستان را که شنیده اید، روستای کنگرو چطور؟ حتماً نشنیده اید.

شنیده اید؟ مدرسه درختی چی؟ مدرسه خشتی و گلی نه، مدرسه ای که روی تخته سنگ و زیر سایه درخت برگزار می شود.

می توانید اسمش را مدرسه تخته سنگ هم بگذارید یا مدرسه دشت یا هر چیز دیگری که به ذهن تان می رسد.

خوبی هر چیزی که سر و شکل ندارد، این است که قابلیت نامگذاری های مختلفی دارد.

خب پل کابلی چطور؟ منظورم آن گرگرهای معروف نیست که ظاهراً نقش پل را بازی می کند و به کابل بسته می شود و انگشت بعضی ها را هم قطع می کند.

گرگر اگر انگشتت را هم قطع کند بالاخره امید داری بقیه بدنت را به آن طرف رود برساند.

اینجا در کوهستان بلوط کنگرو تنها یک کابل لخت و عور می بینید که باید از آن آویزان شوید و از روی رود بگذرید و به امید بازوها خودتان را به کلاس درس برسانید.

مسعود سعادتی، معلم این مدرسه بلوطی می گوید: هر روز برای رسیدن به روستا باید خودم را با ماشین به پشت سد گدارلندر یا همان سد مسجدسلیمان برسانم.

از آنجا به بعد با قایق می روم سمت کوهستان، یک ساعت هم پیاده روی دارم تا برسم به کلاس که توی دامنه کوه و زیر �