مادرانه ها یک به یک می رسند از راه/ آسمان، وعده گاه دیدار «امیر» با حاج قاسم

  پسرم امیر؛ از حاج قاسم چه خبر؟! دل نوشته زیر، متن مادرانه های خانم کریمی در فراق فرزند شهیدش امیر اشرفی است که در دیدار این فرهنگی باسابقه است در جمع شاگردان سابقش مطرح و با تأیید این مادر شهید برای انتشار در رسانه ها، توسط یکی از همین شاگردان به رشته تحریر درآمده است: سلام امیرم! خوش آمدی به خانه، خوش آمدی به وطن، خوش آمدی به اصفهان.

دل نگرانت بودم مادر! می ترسیدم هیچ گاه برنگردی.

می ترسیدم هیچ گاه پیدایت نکنند.

می ترسیدم هیچ گاه نتوانم سر مزاری بیایم و دل تنگی هایم را ناله بزنم.

درست است که وقتی پیکر تو را برایم آوردند، ظاهراً قد و قامت رعنایت و چهره زیبا و دوست داشتنی ات را ندیدم ولی همین یک ذره نشانه که دلم را به آن خوش کنم هم برای من مادر کافی است.

خوب شد آمدی.

خوب شد برگشتی.

خوب شد دیدمت تا همین یک ذره نشانه را در آغوش بگیرم و یک دل سیر گریه کنم.

مهربانم! راستی الآن کجایی و چه می کنی؟ امیر ناقلای من! نکند با فاطمه در مکان مخصوص شهدا مشغول سیر و سیاحت هستی و مادر را از یاد برده ای.

اما اشکالی ندارد همین که بدانم روز قیامت شفاعتم را می کنی، کافی است.

امیرم! تو خیلی مهربان بودی و حال روحی و جسمی همه اعضای خانواده همیشه برایت مهم بود.