موسیقیدان تبریزی: مادیات در عرصه هنر برتری یافته است

مجید راهدوست فرزند اسدالله خان راهدوست، حکیم و سرهنگ دوره رضاخان، به سال 1318 شمسی در محله قدیمی و تاریخی گوموش قیه (دمشقیه) تبریز در کوچه (دربند) تلمبار ، جنب حمام محل به دنیا آمد؛ پدرش نظامی و مسوول مخزن دارویی ارتش در تبریز بود و به دلیل ارتباط با مستشاران آمریکایی اطلاعات دارویی و پزشکی خوبی داشت و محل مراجعه مردم شهر بود.

استاد راهدوست که اکنون دهه هشتادم عمرش را سپری می کند، بسیار قبراق و سینه ستبر است و با روحیه بالا و شادش در ارتباطات روزمره اش سرشار از انرژی است؛ او که بعد از پایان تحصیلات مهندسی در آلمان در دهه 1340 شمسی در تهران ماندگار شده است، پنج سالی است که به دیار آباء و اجدادی اش بازگشته است.

این استاد ویولن در گفت و گو با ایرنا به ذکر خاطراتی از حیات هشتاد ساله اش در ابعاد اجتماعی و هنری پرداخت و ضمن بیان گوشه های ناگفته ای از وضعیت تبریز قدیم به تشریح بخشی از فعالیت های موسیقیایی اش نیز پرداخت که در زیر ارایه می شود؛ استاد زاون یدیقاریانس از اساتید موسیقی تبریز در دهه 1330 شمسی موسیو یدیقاریانس نخستین استادم در تبریز بود استاد راهدوست می گوید: در سال های کودکی من محله گوموش قیه تبریز یک قبرستان و یک تیمارستان برای نگهداری بیماران روانی داشت.