عکس ماه - آذر 98

عکس، ثبت لحظه هاست.

این جمله کلیشه ای، تعریفیِ بارها شنیده شده از عکس و عکاسی است؛ اما گاه در پس هر کدام از این لحظات، قصه ای و روایتی نهفته است؛ - بخش وسیعی از دودانگه مازندران در قلمرو جنگلهای انبوه و کهنسال هیرکانیست ، که پاییزی شگفت انگیز را به ما هدیه می دهد.

برگهای زرد و قرمز و نارنجی، مه در راه خاکی لابلای درختان جنگلی و باران نم نم پاییزی همچون اشعار سهراب سپهری درهوای سرد دلبری میکند.

در یک بعد ازظهر سرد پاییزی منظره ای در دور دست نگاه مرا به خود جلب کرد.

درختان الوان انجیلی، محصور درختان راش بلند کشیده ای بودند که تمامی برگهایش را از دست داده است و در پی بارانهای روز گذشته پای درخت دریاچه کوچکی ایجاد شده بود.

چکمه هایم را پوشیدم و پس از دقایقی قدم زدن در زمین های باتلاقی، روبروی این منظره زیبا ایستادم.

پس از چند فریم عکس گرفتن، به فکر عکاسی با نگاه متفاوت تر افتادم.

برای به تصویر کشیدن احساسم با بهره گیری از ساده ترین و اولین ارتباط بشری یعنی نقاشی و ترکیب آن با تکنیک عکاسی با سرعت پایین شاتر ، این منظره بوجود آمد.

این عکس برآمده از همان احساسیست که من با دیدن مناظر پاییزی حس خود را در قاب دوربینم نقاشی کرده ام و با شما به اشتراک گذاشته ام.