آشفتگی در فرم، سرگردانی در محتوا

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، فریدون جیرانی کارگردان سینماشناسی است و این را از کارنامه او به عنوان کارگردان سینمای بدنه و قدیمی کشور می توان فهمید.

- فیلم های اخیر جیرانی نشان می دهد که وی بعد از عمری فعالیت حرفه ای در سینما دچار آشفتگی در کار خود شده است.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، فریدون جیرانی کارگردان سینماشناسی است و این را از کارنامه او به عنوان کارگردان سینمای بدنه و قدیمی کشور می توان فهمید.

او جزو آن دسته از کارگردانانی است که سینما را برای خودش می خواهد و نه هیچ چیز دیگر.

این بخش از علاقمندان سینما عموماً در حال و هوای سینما و ساخت آثار خود عموماً دچار فراز و نشیب می شوند تا بتوانند تجربیات جدیدی را کسب کنند.

جیرانی بعد از عمری فعالیت در سینما این بار تجربه بدی را کسب کرده است.

مطمئن باشیم که او می دانسته است که چه چیزی می سازد؛ فیلمی که از نامش هم می توان فهمید که کارگردان چه در نظر داشته است اما در این مسیر کار از دست او خارج شده است.

آشفتگی به عمد آشفته است.

آشفته است تا امضای دیگر بعد از ساخت خفگی برای این کارگردان محترم سینمای کشور زده شود.

جیرانی در کارنامه خود بیشتر فیلم هایی اجتماعی با رویکرد تلخ و انتقادی دارد؛ او فیلم هایی مانند شام آخر قرمز و من مادر هستم را دارد.