سلاحی بنام مردم

از منظر علوم سیاسی حرکت های اعتراضی نه تنها امری مذموم تلقی نمی شود بلکه چه بسا اقدامی پسندیده هم به حساب می آید اما اگر از منظر روابط بین الملل به حرکت های اعتراضی در لبنان وعراق و ایران نگاه شود موضوع به کلی فرق می کند و حداقل با این قاطعیت نمی توان از آن دفاع کرد .

- علت آن است که در عرصه بین الملل زمین بازی همه کشورها مشخص است واولین سوالی که پیش می آید این است که یک حرکت اعتراضی در زمین کدام بازیگر و به چه دلیلی اتفاق می افتد؟ آیا خودجوش است یا اینکه حاصل یک پروژه برنامه ریزی شده از سوی طرف یا طرف های مقابل اعم از دشمن یا رقیب است؟ دور جدید حرکت های اعتراضی در زمین بازی محور مقاومت صورت گرفته که تقریبا به طور همزمان و به فاصله نزدیک از لبنان و عراق آغاز و به سرعت به ایران کشیده شد و همه این ها بعد از آن رخ داد که طرف های مقابل یا مثل امریکا برخلاف گذشته از ورود به یک جنگ جدید علیرغم اصرار همپیمانان اسراییلی و سعودی خود پرهیز کرد یا مثل عربستان و امارات بعد از چند سال تلاش بی حاصل در باتلاق جنگ یمن گیر کردند و یا اینکه مثل رژیم صهیونیستی قدرت بازدارندگی خود را در برابر گروه های مقاومت از دست داد و در پی جبران آن بر آمد.

با چنین پیشینه ای اولین نتیجه ای که می توان از ماهیت حرکت های اعتراضی جاری بخصوص در عراق و لبنان گرفت این اس�