یک درخت توت تنها پس انداز زیلوبافان میبدی برای پسرانشان!

مردمان شهر جهانی دست بافته ی نفیس زیلو در روزگاران کهن همزمان با تولد فرزندان پسر خود یک اصله درخت توت می کاشتند تا در هنگام جوانی فرزندشان برای ساخت دار زیلو و پیشه زیلوبافی او پشتوانه سازی کنند.

- یک درخت توت تنها پس انداز زیلوبافان میبدی برای پسرانشان! ایسنا/یزد مردمان شهر جهانی دست بافته ی نفیس زیلو در روزگاران کهن همزمان با تولد فرزندان پسر خود یک اصله درخت توت می کاشتند تا در هنگام جوانی فرزندشان برای ساخت دار زیلو و پیشه زیلوبافی او پشتوانه سازی کنند.

تولد هر فرزند پسر در شهرستان میبد با کاشت یک درخت توت هم زمان می شد، درختی که پا به پای او رشد می کرد و تنومند می شد و در نهایت از چوبش به عنوان دار زیلو برای پیشه ی همان پسر که اکنون جوانی برومند شده بود، استفاده می کردند.

این داستان که سینه به سینه از زبان مردمان میبد نقل می شود، حکایت از رونق اقتصادی فرشی دارد که امروزه آن را به عنوان سالم ترین فرش و یکی از دشوارترین و هنرمندانه ترین دست بافته های بشر می شناسیم و پنجم آذرماه یک سالگی جهانی شدنش را جشن می گیرد.

محمدرضا دهقانی مهرجردی معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد در گفت وگو با خبرنگار ایسنا در این باره به نقش اقتصاد زیلو در شهرستان میبد در سال های گذشته اشاره می کند و می گوید: اقتصاد