نشست هایی که ژست شده است

شهریار عباسی که معتقد است برگزاری نشست های انجمن های ادبی در کافه ها اغلب حالت ژست پیدا می کند از این که این جلسه ها در نهایت نتیجه ای جز بیانیه سیاسی و اجتماعی برای داستان نویس ندارد، - می گوید.

این داستان نویس در گفت وگو با ایسنا، درباره وضعیت برگزاری نشست های انجمن های ادبی اظهار کرد: نویسندگان جوان برای انتخاب انجمن های ادبی باید به سوابق آن ها نگاه کنند نه این که چون انجمنی به یک نهاد وابسته است بگویند خوب است یا بد.

اما کاری که من خودم اخیرا انجام می دهم، تربیت اختصاصی داستان نویسان جوان است.

نظرم این است که داستان نویسان جوان باید با آدم های باتجربه ای که به آن ها اعتماد دارند و سوابق شان را می شناسند کار کنند.

او افزود: من خیلی به این اعتقاد ندارم که داستان نویسان جوان وقت شان را در این دورهمی ها بگذرانند بلکه باید کار جدی کنند.

مثلا من الان پروژه های رمان را قبول می کنم؛ بچه ها می آیند و آموزش می بینند و طی یک پروژه با آن ها کار می کنم، علاوه بر این با یکدیگر هم آشنا می شوند.

اما این را که در کافه جمع شوند خیلی نمی پسندم، چون اغلب در این مکان ها از بحث های اجتماعی و سیاسی سردرمی آورند که خیلی به طور مستقیم به داستان نویس مربوط نیست.