توسعه خدمات درمانی به قیمت تخریب باغ ها در شیراز

باغ های قصردشت بخشی از ریه شیراز بود؛ محل تامین اکسیژنی که حالا مثل ریه های شیمیایی شده، خال زده و تکه پاره شده است؛ هرگوشه از آن را به بهانه ای کندند، - راه، بیمارستان، هتل، رستوران و آپارتمان و.

تا نفس های شهر راز به شمار بیافتد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، تا میانه های دهه هفتاد، قصردشت و باغ هایش زنده بود و هوای شیراز لطافتی توصیف نشدنی داشت به طوری که اختلاف دما حتی در گرمترین روزهای تابستان، بین وسط شهر و محدوده باغ ها آنقدری بود که هر فردی را به اقرار وامی داشت.

از میانه های دهه هفتاد آرام آرام نفوذ به دل باغ ها برای ساخت و ساز مشهود و مشهودتر شد و احداث خیابان های عریض نظیر بلوار شهید چمران، به آن دامن زد.

در همان سال ها، به بهانه توسعه خدمات تخصصی پزشکی، احداث مراکز پزشکی در میان باغ های قصردشت شتاب گرفت و قدم ها به نام و نیت خیر، اما بدون دوراندیشی به سمتی برداشته شد تا خیابان آرام و زیبا و روح بخشی که قصردشت را به ابتدای معالی آباد پیوند می داد و با عرضی کم از میان باغ ها عبور داده شده بود، عریض و پر تردد و روح خراش شود!! ساخت بیمارستان در این محدوده، اولین گام برای تخریب زیرپوستی اما سریع باغ های اطراف بود و راسخ نبودن سازندگان بیمارستان قلب کوثر بر وعده هایی که برای ایجاد و توسعه زیرساخت ها داده بودند، به تصرف و تخریب باغ های