بابت برنج اضافه، پول دریافت نمی شود!

«زندگیمو از آسمون می خوام.

همه چی از آسمون میاد.

هوا، آفتاب، ماه، ستاره، اکسیژن.

زمین چیزی نداره.

تو باید هر چی می خوای از آسمون بخوای.

هر وقت می خوای به هر آرزویی برسی باید رو به سمت آسمون کنی.

- زندگیمو از آسمون می خوام.

همه چی از آسمون میاد.

هوا، آفتاب، ماه، ستاره، اکسیژن.

زمین چیزی نداره.

تو باید هر چی می خوای از آسمون بخوای.

هر وقت می خوای به هر آرزویی برسی باید رو به سمت آسمون کنی.

همون کاری که من می کنم.

از زمین هیچ چی نخواه چون آسمون به زمین دستور میده.

آسمون، رفیقایی سر راه من گذاشت که از فرشته ها هم بهترن.

دایی یا عمو رضا چشم هایش پر می شود و همه این حرف ها را با بغض به زبان می آورد.

او یک سالن غذاخوری در یکی از خانه های قدیمی تهران دارد.

همه ی اجدادش سالن غذاخوری و رستوران داشته اند و حالا هم معتقد است سالن غذاخوری اش با میز و صندلی های ساده و چوبی، رومیزی های چهارخانه رنگی و لیوان های قدیمی پر از دوغی که دست مشتری هایش می دهد، چشم و چراغ این شهر است.

هر کسی را به غذاخوری اش راه نمی دهد و هر غذایی را سِرو نمی کند.

فقط یک مِنو دارد که آن هم کنار میزی که پشتش می ایستد، چسبانده است.

برنج و خورش را جدا نمی کشد، خیلی روزها هم نوشابه ندارد.