ژست آزادی بیان با تکصدایی

«فرض کنیم ژست آزادی بیان صداوسیما جدی باشد.

اگر چنین است چرا رسانه ملی همیشه به یک سمت غش کرده و همواره یک بخش کوچک بداخلاق عصبانی از جریان های سیاسی جامعه قدر می بینند و در صدر می نشینند؟ واقعاً در بین این همه استاد دانشگاه و اقتصاددان و سیاستمدار و فرهنگ شناس و فرهیخته، - فرض کنیم ژست آزادی بیان صداوسیما جدی باشد.

اگر چنین است چرا رسانه ملی همیشه به یک سمت غش کرده و همواره یک بخش کوچک بداخلاق عصبانی از جریان های سیاسی جامعه قدر می بینند و در صدر می نشینند؟ واقعاً در بین این همه استاد دانشگاه و اقتصاددان و سیاستمدار و فرهنگ شناس و فرهیخته، تریبون باید دست چند نفر محدود بیفتد که معمولاً هم برای کشور هزینه ساز شود؟ این کجایش با ژست آزادیخواهی صداوسیما جور درمی آید که صداهای متعدد در جامعه از تلویزیون پخش نشود؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، محمد مهاجری، روزنامه نگار، در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: دروغ، تهمت، توهین و بدگویی به تدریج از این که نیش عقربی باشد که از ره کین زده می‎شود به اقتضای طبیعت تلویزیون تبدیل شده.

گویی اصلاً اول برنامه می‎ریزند که به کسی یا دستگاهی بد بگویند و پیرو آن مصاحبه‎ای یا تحلیلی پخش می‎کنند که آن هدف را تأمین کند.