ادبیات قارچی یا پیوند با ریشه ها؟

وقتی دوره های ادبی را بررسی می کنیم، می بینیم از بین شاعران و نویسندگان، آن هایی موفق تر بوده اند که پیوند خود را با ادبیات کلاسیک فارسی و مفاهیم عالی اش حفظ کرده و به حالت قارچی شعر و داستان نگفته اند.

- محمد پارسانسب می گوید: وقتی دوره های ادبی را بررسی می کنیم، می بینیم از بین شاعران و نویسندگان، آن هایی موفق تر بوده اند که پیوند خود را با ادبیات کلاسیک فارسی و مفاهیم عالی اش حفظ کرده و به حالت قارچی شعر و داستان نگفته اند.

این استاد ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی در گفت وگو با ایسنا، درباره میزان اثرپذیری آثار ادبی معاصر از ادبیات کهن اظهار کرد: تمام کسانی که شروع به ایجاد تحول در شعر یا نثر معاصر کرده اند، کسانی هستند که شناخت خوب و درستی از ادبیات کلاسیک دارند.

یعنی این طور نبوده است که آن ها فارغ از این ادبیات باشند، آن را نشناسند و از آن اطلاع نداشته باشند و بخواهند تحول ایجاد کنند.

برعکس، امثال نیما و شاعران عصر مشروطه بر ادبیات کلاسیک اشراف داشتند و از این جهت، اغلب شاعران و نویسندگان از جمال زاده گرفته تا هدایت و امثالهم غالبا از شیوه های ادبی کلاسیک استفاده برده اند و بر همان اساس و شیوه شعر سروده و اثر پدید آورده اند و کم کم مسیر را تغییر داده و آن را امروزی کرده اند.