روزگار سپری شده سحرخوانی

تا گذشته های نه چندان دور، ماه رمضان علاوه بر مناسکی که همچنان شاهدشان هستیم، آیین ها و نغمه هایی هم با خود و در کنار خود داشت که گویی این روزها به دست فراموشی سپرده شده یا بسیار کم فروغ شده است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه ایران نوشت: پیش ترها، چاووش خوانان چند روز قبل از فرا رسیدن ماه رمضان در کوچه ها و میادین شهر راه می افتادند و نوید ماه رمضان را می دادند و در سه روز پایانی ماه صیام نیز الوداع خوانی سر می دادند و به استقبال ماه شوال می رفتند؛ آیین ها و سنت هایی که انگار حتی در روستاها نیز از یادها رفته اند و کمتر کسی در این ماه مبارک گوش به سحر خوانی یا صدای طبل و نقاره می سپارد.

با فؤاد توحیدی، پژوهشگر موسیقی نواحی درباره موسیقی رمضان و نغمه ها و نواهای رمضانی-عمدتاً از یادها رفته- به گفت وگو نشسته ایم که در ادامه می خوانید: موسیقی رمضان یکی از انواع موسیقی مناسبتی مذهبی در ایران است که از دیرباز مورد توجه بوده، اما آیا این نوع موسیقی یا آیین ها در همه شهرهای ایران اجرا می شود؟ موسیقی آیینی رمضان در همه جای ایران رایج بوده و البته هنوز هم در بسیاری از مناطق ایران مورد اهمیت بوده و همچنان شنیده می شود.

آن دوران مانند امروز ارتباطات و تکنولوژی چندان گسترده نبود یعنی نه وسایل ارتباط جمعی وجود داشت و نه ساعت زنگداری و نه رادیو �