ادوارد کورتین شهر کوچک سرخوشی که عقلش را از دست داده است

بچه های شهر اجازه داشته اند در قالب یک سبک زندگی که از نظر فرهنگی لیبرال ترین شکل ممکن را دارد، گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند.

سپس وقتی که گیج و سردرگم و مبتلای مشکلات ریز و درشت شدند، - گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: در شهر کوچکم/من با این باور بزرگ شدم/که خدا مراقب همگی ما هست قسمتی از ترانه شهر کوچک من سلام دوستان قدیمی ام پل و آرت.

دراین خنکای تاریک و ساکت دیروقت شب اینجا نشسته ام و همینطور که به ترانه های شما گوش می دهم، فکر می کنم که چه ترانه محشری خوانده اید.

اما حتی بهترین ترانه ها نیز کهنه می شوند، مثل ما که کهنه و پیر می شویم، برای همین به عنوان کسی که مثل خود شما زاده و بزرگ شده نیویورک است و چند سال پیش تر  راهی روستا شده، می خواهم بگویم که در شهر کوچک من خیلی از جوان ها بزرگ می شوند بی آنکه اعتقادی به این داشته باشند که خدا مراقب همگی ماست، چرا که آنها بدون اعتقاد به خدا بزرگ می شوند و حتی خیلی از پدر و مادرهایشان، این زنان و مردان باورمند نسل پس از جنگ جهانی دوم و بی مبالات نسبت به وظایف پدر و مادری شان نیز مراقب آنها نیستند، اصلا و ابدا.

والدینی که خود را افراد بسیار باحالی می دانند و برای همین بچه ها اجازه داشته اند در قالب یک سبک زندگی که از نظر فرهنگی لیبرال ترین شکل ممکن را دارد، گلیم خودشان را از آب بیرون