حماسه آفرینی در جبهه عشق

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از تبریز، روحشان یکی و جسم شان دو تا است ولی جانبازی کار هردوی آنها است؛ هم قدم با هم 32 سال را پشت سر هم گذاشته اند.

باید دید و باور کرد که چگونه جانبازی، همچون کوه، سینه اش را در برابر ناملایمات و مشکلات زندگی ستبر کرده و بر آنها فائق آمده است، حتی بدون دست! خودش می گوید: وقتی پشت لبش سبز شده بود دختری 14 ساله را برایش نشان می کنند.

حال همان دختر نه تنها دست هایش، بلکه همه ی او شده است.

نامش ابوالفضل ایرانی است، در سال 1345 در روستای استیار به دنیا آمد.

او در دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی در راه دفاع از خاک میهن به افتخار جانبازی این مرز و بوم درآمده است.

روز مادر بهانه ای شد تا درب ِ خانه پلاک 20، آقای ایرانی را بزنم و روایتگر عاشقانه ای از این زوج عاشق باشم.

ابوالفضل ایرانی می گوید: در روستایمان همه در سن کم ازدواج می کردند و من هم در سال 1362 با دختری که از قوم و خویش خودمان بود نامزد کردم که البته آن دوران مثل الان نبود تا هر لحظه در کنار هم باشیم و تا عروسی برگزار نمی شد، نمی توانستیم همدیگر را ببینیم ولی من سنت شکنی کرده و این تابو را شکستم.

به همسرش نگاه می کنم که با تعریف خاطره های ازدواج شان به 14 سالگی خود برمی گردد و لپ هایش سرخ می شود.