هنوز دست و دل شان برای «اودلاجان» نمی لرزد

اودلاجان را هنوز خیلی ها نمی شناسند، بافتی تاریخی که سال ها هیچ کس جرأت نداشت بعد از ساعت های کاری، پا به آن منطقه بگذارد، اما این روزها زیبایی هایش آن قدر چشم گیر شده که فقط حضور مردم را کم دارد تا حتی زندگی شبانه را در آن احیا کنند.

- "اودلاجان" را هنوز خیلی ها نمی شناسند، بافتی تاریخی که سال ها هیچ کس جرأت نداشت بعد از ساعت های کاری، پا به آن منطقه بگذارد، اما این روزها زیبایی هایش آن قدر چشم گیر شده که فقط حضور مردم را کم دارد تا حتی زندگی شبانه را در آن احیا کنند.

به گزارش ایسنا، بعد از گذشت سال ها و با تلاش هایی که دستگاه های متولی میراثی و شهری برای نجات تاریخ تهران کرده اند، هسته ی اولیه ی تهران قدری رونق بیشتری گرفته است، کوچه پس کوچه های تهران قدیم در اولین خیابان پایتخت یعنی 15 خرداد یا همان بوذرجمهری سابق بخصوص بازارچه اودلاجان این روزها آن قدر آباد شده که هر چند تهران نشین ها شاید نامی از آن نشنیده اند، اما معمولا توریست هایی خارجی که به تهران می آیند با نامش و گاها با خودش آشنا می شوند.

شاید قصه ی ناامیدی عودلاجان که امروز پررنگ ترین روایت امید در بافت های تاریخی را می تواند نشان دهد، رغبت هر کسی را برای سر زدن به بازارچه ی عودلاجان بیشتر کند.