یادداشت/ محسن صبوریان قربانی کردن عدالت به پای بنگاه های آموزشی �انتفاعی�

وضعیت فعلی ما وضعیتی است که به لحاظ کیفیت آموزشی تفاوت زیادی میان مدارس (غیر)انتفاعی و مدارس دولتی وجود دارد.

در شرایطی که مدارس استعدادهای درخشان مدارسِ حقیقتاً �غیر� انتفاعی بودند، - تعطیلی این مدارس فقط به نفع بنگاه های مدرسه داری انتفاعی است.

محسن صبوریان، دکترای جامعه شناسی و پژوهشگر مسائل اجتماعی طی یادداشتی که در اختیار خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس" قرار داد با نقد طرح جدید دولت در زمینه مدارس سمپاد،نوشت: در نزد ارسطو، عدالت بالاترین فضیلت بود و معیار فضیلت های دیگر بود.

این موضوع پس از او حتی مورد تأکید متفکرین لیبرالی و منفعت گرایی چون جان استوارت میل هم بود، هرچند او عدالت را با بحث مصلحت پیوند زد و به نوعی آن را به عنوان مهم ترین مصلحت در میان مصالح مطرح کرد.

در دورهٔ متأخر، به ویژه پس از جان رالز، بحث از عدالت رواج یافته و از دههٔ 70 میلادی موضوع مباحث فلسفهٔ سیاسی و فلسفهٔ اخلاق را دگرگون کرده است.

عدالت اجتماعی و سیاسی یکی از خواسته هایِ اساسیِ مردم در انقلابِ اسلامی 1357 بوده است.

این موضوع در اصول دوم و سوم قانون اساسی مصرح است.

عدالت آموزشی به لحاظ نظری ذیل مبحث عدالت اجتماعی قرار می گیرد و موضوع داغ مباحث نظریهٔ تعلیم و تربیت است.