سکانس هایی از فیلم مسافران

مسافران هشتمین فیلم بلند سینمایی بهرام بیضایی در مقام کارگردان و محصول سال 1370 است.

مهتاب، خواهر ماهرخ، همراه شوهر و دو پسر خردسالش با یک سواری کرایه از شمال به سوی تهران راه می افتند تا آینه موروثی نوعروس خانواده را به جشن عروسی ماهرخ برسانند.

- در راه زنی روستایی با ایشان همسفر می شود، اما همگی در تصادف با یک نفتکش جان می سپارند.

خبر به خانواده می رسد و عروسی به سوگواری تبدیل می شود.

گزارش های پلیس اگرچه صحت تصادف و کشته شدن مسافران را نشان می دهد، نشانی از آینه موروثی پیدا نمی شود.

در حالی که همه خانواده مرگ مسافران را پذیرفته اند، خانم بزرگ دل به سوگ نمی سپارد و چشم به راه می ماند تا مهتاب با آینه نوعروس از راه برسد.

بر خلاف خواسته خانم بزرگ، سوگواری برگزار می شود و نزدیکانِ کشتگان، راننده نفتکش و شاگردش، مأموران و دیگران در مراسم شرکت می کنند.

ولی ماهرخ با حالی پریشان با لباس سفید عروسی پیدا می شود.

میان واکنش های متفاوت حاضران ناگهان مهتاب و دیگر مردگان با آینه موروثی از راه می رسند.

بازتاب نور در آینه محفل آنان را غرق در روشنایی می کند.

مهتاب آینه را به ماهرخ می سپارد تا عروسی برپا شود.

.

بهرام بیضایی در سخنرانی ای به تاریخ 11 فوریه 2011 در دانشگاه استنفورد گفت که این فیلم را در پاسخ به فیلم مادر علی حاتمی ساخته است.