زمینه های نوشتن در ژانرهای مختلف را نداریم

کیهان یهمنی با بیان این که زمینه های نوشتن در ژانرهای مختلف در کشورمان وجود ندارد می گوید: ما وقتی می توانیم بر ژانر خاصی سرمایه گذاری کنیم که مشکل کتاب خوانی در کشورمان حل شده باشد.

- این مترجم در گفت وگو با ایسنا درباره اهمیت و ضرورت ژانرنویسی اظهار کرد: اگر دیدگاه مان یک دیدگاه قدیمی باشد باید بگویم چارچوب بستن برای هنرمند، نویسنده و فیلم ساز باعث محدودیت می شود.

دست نویسنده باید باز باشد تا در هر قالبی که خود راحت تر است بنویسد.

کتاب های موفقی در دنیا وجود دارد که تابع یک ژانر خاص نبوده؛ مثلا کارهای دوریس لسینگ هرکدام حال و هوای خود را دارند و با هم متفاوت اند.

نوشتن تا حد زیادی به جهان بینی نویسنده و تجربه های زیستی او بستگی دارد.

این که بگوییم یک نویسنده در ژانر خاص کار کند شاید مقداری محدودکننده باشد.

او سپس درباره جایگاه ژانر در ادبیات ما اظهار کرد: در ایران یک سری مرزبندی یا تعصباتی از قبل وجود دارد.

زمانی که نویسنده ای در یک ژانر خاص می نویسد او را متخصص آن ژانر می دانند و ممکن است هر تجربه او در ژانرهای دیگر را قبول نکنند و بگویند در یک قالب خاص کار می کنی و باید همان قالب را ادامه بدهی؛ به طور مثال زمانی که صادق هدایت طنز می نوشت، دیگران نمی پذیرفتند و انتقاد می کردند که چرا از حیطه خود بیرون آمده ای.