تراشه شتاب دهنده ای که می تواند دنیای پزشکی را متحول کند

برخی کشف های بزرگ دانشمندان گاهی در تراشه های کوچک عرضه می شود.

اکنون تراشه شتاب دهنده ابداعی دانشمندان دانشگاه استنفورد می تواند موجب پدید آمدن یک انقلاب در عرصه پزشکی و نجات جان میلیون ها نفر شود.

- به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، آزمایشگاه ملی شتاب دهنده در استنفورد(SLAC) برای اولین بار در سال 1966 تاسیس شد.

در حال حاضر، حائز طولانی ترین شتاب دهنده خطی در جهان؛ یک شگفتی 3.

2 کیلومتری 25 متر زیر تپه های کالیفرنیای شمالی است.

امروزه این آزمایشگاه، همراه با یک کنسرسیوم بین المللی سازمان های تحقیقاتی، در حال تلاش برای ایجاد نوع جدیدی از شتاب دهنده است که به اندازه کافی کوچک است که در جعبه کفش جا گیرد اما دارای پتانسیل علمی زیادی است.

شتاب دهنده کامل این آزمایشگاه که "LINAC" نامیده شده، بر پایه "klystrons" که لوله های خلاء ویژه ای هستند که به عنوان تقویت کننده های فرکانس رادیویی عمل می کنند و برای تولید پرتوهای الکترون پرانرژی در آزمایشات این مرکز استفاده می شوند، متکی است.

آنها همچنین مجموعه ای از تشعشع را تولید می کنند، به همین دلیل است که پرتودهی در دو طبقه زیر زمین در یک پناهگاه بتنی انجام می شود.

الکترونها در انتهای خط تولید می شوند و پس از آن در حالی که دو مایل(بیش از سه کیلومتر) در عمق زمین سفر می کنند، به سرعت 99.