قرارداد توتال از نگاهی دیگر

امضای قرارداد جدید میان ایران و شرکت توتال درحالی خبرساز شد که می‏توان از آن با عنوان برگی از افتخارات دولت یازدهم در دیپلماسی انرژی یاد کرد؛ موفقیتی که رسانه‏ های خارجی، محافل دیپلماتیک و سیاست گذاران انرژی آن را به دقت رصد می‏کنند، اما برخی منتقدان دولت با بحث‏های فرعی و گاه ایذایی سعی در مخدوش کردن آن داشته ‏اند.

این قرارداد از آن جهت در محافل بین‏ المللی مهم است که در انتهای یک رشته فعالیت‏های منسجم و چندوجهی در دستگاه دیپلماسی- اقتصادی وزارت نفت بوده است؛ امری که استقرار داشتن یک دولت مقتدر و اقتصادِ انرژی کارآمد در کشور را نشان می‏دهد؛ دولتی که می‏تواند تضمین های امنیتی لازم را به دیگر سرمایه ‏گذاران جهانی بدهد تا برای ورود به بازار ایران تردیدها را کنار گذاشته و به این کشور به عنوان یک بازار امن و سالم اقتصادی نگاه کنند.

به این معنا که ایران اقتصاد بزرگی است که قادر است به صورت خودبنیاد امنیتش را تضمین کند و با اتصال به شبکه بازار جهانی، کشوری ثبات‏ آفرین باشد.

دانستن این معانی از آن جهت اهمیت دارد که برخی محافل سیاسی در داخل کشور، با اختلاط بحث‏های سیاسی و جناحی با اقتصاد انرژی، آگاهانه یا ناآگاهانه مسیری را پیش ‏گرفته اند که زیان آن تنها متوجه مردم، دولت یا اقتصاد کنونی ما نیست، بلکه با ایجاد بحران‏�