قراردادهای نفتی ایران از دارسی تا آ پی سی -1 قراردادهای نفتی از مشروطه تا کودتای 28 مرداد/نتایج منفی تئوری �موازنه مثبت� برای مردم ایران

بر اساس پیشنهاد هفت خواهران نفتی درآمد دولت های صاحب نفت نسبت به گذشته افزایش می یافت ولی مالکیت و مدیریت منابع و صنعت نفت همچنان در دست شرکت های خارجی باقی می ماند؛ - قراردادهای نفتی از مشروطه تا کودتای 28 مرداد/نتایج منفی تئوری �موازنه مثبت� برای مردم ایران بر اساس پیشنهاد هفت خواهران نفتی درآمد دولت های صاحب نفت نسبت به گذشته افزایش می یافت ولی مالکیت و مدیریت منابع و صنعت نفت همچنان در دست شرکت های خارجی باقی می ماند؛ مردم و مجلس ایران در دوره ملی شدن نفت این پیشنهاد را نپذیرفتند.

در گزارش هایی سلسله وار مختصات و شرایط قراردادهای نفتی ایران را از زمان دارسی تا الگوی جدید قراردادهای نفتی موسوم به IPC بررسی خواهد کرد.

در بخشی از این سلسله گزارش ها، به بررسی تحولات قراردادهای نفتی ایران از قرارداد دارسی یعنی 5 سال قبل از پیروزی انقلاب مشروطه تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و تشریح ویژگی های هر کدام از این قراردادها می پردازیم و ریشه های این تحولات را با توجه به فضای سیاسی ایران و جهان در آن دوره زمانی تبیین می کنیم.

بخش نخست از این گزارش ها به قراردادهای امتیازی اختصاص دارد: الف- دوره قراردادهای امتیازی (1280 تا 1329): قرارداد دارسی (1901 میلادی): در سال 1280 شمسی برابر با 1901 میلادی (ابتدای قرن بیستم میلادی)، ویلیام ناک�