قراردادها و «بی دانشی» فوتبال ایران

نه قانون گذار ، نه مجری قانون و نه کسانی که این قانون لیه و علیه شان استفاده می شود از دانش لازم برخوردار نیستند و نتیجه این بی دانشی را می شود در بندهای یک طرفه قرارداد دید که فوتبالیست ها با کمک مشاوران شان وضع می کنند و شرط های عجیب و غریب می گذارند.

- چرا کار قراردادهای فوتبال ایران به اینجا رسیده است؟ اگر قرار باشد در دو کلمه به این سوال پاسخ بدهیم جوابش حتما مدیریت هزینه است.

این دردی است که فوتبال ایران به ان دچار شده و در مسایل مختلف خودنمایی می کند مدیریت هزینه به این معنی که بدون نگاه به درآمد زایی و برنامه های مالی یک مدیر انخاب می شود وبعد سالی ایکس میلیارد تومان را د یک باشگاه فوتبال خرج می کند و همه چیز تمام می شود.

در اصل مدیران منتصب شده بدون اینکه خود را پاسخگو بدانند فقط مقداری را خرج می کنند و بعد ازپایان دوره مدیریت همه چیز را به همان شکل رها می کنند و می روند.

وقتی مدیریت شکل هزینه ای پیدا کرد ، ان وقت نیاز به اطلاع و رعایت قوانین قرار داد حرفه ای به نازل ترین حد ممکن پایین می آید و مدیران باشگاهها با دست و دلبازی قراردادی را می بندند که شاید دو سال دیگر نفر دیگری پاسخگویش باشد و شاید هم نباشد.

مدیری که مسوول درامد نیست ، حتما پاسخگوی هزینه ها هم نیست و در نقل و انتقالات دنبال جذب بهترین بازیکن ممکن است چون ب�