قاچاق فیلم به روایت اسناد

در کنار فعالیت های بازدارنده، فرهنگ سازی امری ضروری است.

بار دیگر می توان از مردم صادقانه درخواست کرد کپی نکنند و به هنرمندان و سرمایه گذاران در عرصه فرهنگ و هنر احترام بگذارند.

- ا مرتضی رنجبران در شرق نوشت: قاچاق فیلم به گواه اسناد و صحبت های تهیه کنندگان سینما، اتفاقی خانمان برانداز برای سینماست.

زمانی که نگارش کتاب تاریخچه قاچاق فیلم در سینمای ایران را آغاز کردم، تصور نمی کردم حقایق دراین باره تا این حد تلخ باشد.

از قاچاق فیلم مارمولک بعد از بردن نسخه اصلی این فیلم در سینمای مشهد به وسیله گروه های ناشناس با وجود تأیید فیلم از سوی شورای تأمین این شهر، تا قاچاق یه بوس کوچولو از میانه راه ارسال به جشنواره برلین با پرداخت شش میلیون به یکی از افرادی که در یکی از پست های بین المللی فعال بوده، همه و همه بخشی از رنج نامه های اهالی سینما در باب قاچاق فیلم است؛ دورانی که تهیه کنندگان در لحظه نگران بودند فیلمشان در زمان نمایش و حتی پیش از اکران قاچاق شود؛ دورانی که پرفروش ها و آثاری که لقب توقیفی را یدک می کشیدند، بیشتر در تیررس قاچاقچیانی قرار داشتند که برای به دست آوردن نسخه اصلی هر اثر سینمایی برنامه ریزی می کردند تا از سرقت نسخه اصلی و فروش به مردم با قیمت ارزان تر، از اموال تهیه کنندگان برای خود سرمایه بسازند.