حسن یزدانی:کدام خداحافظی؟ باروفس فیلم بازی می کند

شاید اگر مربی دیگری در کنار تشک بود شرایط به گونه دیگری رقم می خورد، اما در تایم استراحت خادم به من گفت که مطمئن باش این کشتی را می بری؛ حتی اگر در ثانیه های پایانی هم شده پیروز میدان خواهی بود و همین اتفاق هم افتاد.

- حسن یزدانی درباره فینال المپیک و 6 امتیاز عقب افتادگی اش از حریف گفت: بدون شک برای من که یکی از جوانترین کشتی گیران ایران و حتی المپیک بودم حضور در فینال این میدان بزرگ افتخاری بسیار بزرگ بود، اما همانطور که گفتم همیشه فکر می کنم که شاید فرصت دیگری در کار نباشد که بتوانم جبران مافات کنم و به همین دلیل همیشه برای بهترین مدال روی تشک می روم.

چون می دانستم طلای المپیک چقدر ارزشمند است و تفاوت آن با نقره و برنز چیست.

من مدال نقره جهان را در کارنامه داشتم و همان جا متوجه این تفاوت شدم.

همیشه طوری کار می کنم که بعد از پایان مسابقات جای حسرت خوردن و پشیمانی باقی نماند.

ساده ترین تفاوت آن هم این است که اگر به خانه کشتی بروید مشاهده می کنید که تنها تصاویر طلایی های المپیک داخل حلقه های المپیک درج شده است.

من هم تا ثانیه های آخر برای به چنگ آوردن این طلا جنگیدم.

کشتی فینال خیلی هم فرسایشی شد.

حریف استراحت های پزشکی پی در پی درخواست می کرد و به نظرم برای این کار برنامه داشتند.