بار نشاء برنج بر دوش زنان شالی کار گیلان

بار سنگین نشاء برنج بر دوش زنانی با پاهای گل آلود است که نقششان در تولید ثروت دیده اما سهم شان از اقتصاد برنج نادیده گرفته می شود.

- به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه گیلان، برنج، دومین محصول استراتژیک پس از گندم است.

نامی که همواره با درد و رنج بسیار درآمیخته و نبود آن بر سر سفره ایرانی شاید زندگی را غیر ممکن نکند اما بسیار سخت و دشوار می کند.

برنجی که حاصل مشقت های شیرزنانی است که پا به پای مردان و در اوج سختی اما دلی پرنشاط و چهره ای خندان نشاء برنج را بر پهنه شالیزارهای گیلان می کارند.

زنانی که مانند تمام هم نوعان خود حق حیات و عمر طبیعی را دارند اما به علت نوع شغل سختشان و قرار گرفتن در معرض آب های آلوده و انواع سموم و کودهای شیمیایی دچار پیری و فرسودگی زودرس شده و از انواع بیماری های مزمن مفصلی و پوستی رنج می برند.

این در حالی است که اکثر آنها از طبقه ضعیف جامعه بوده و تنها چشم امیدشان به فصل برداشت و فروش محصول است.

آنان هر روز با آغاز فصل نشاء برنج که از اوایل اردیبهشت ماه آغاز و به مدت دو ماه ادامه می یابد، از سپیده دم صبح تا غروب آفتاب در شالیزارها در داخل آب گل آلود کار نشاء را انجام می دهند، کاری که بسیار سخت، طاقت فرساست.