«اسیدپاشی» نوعی دیوانگی اجتماعی است/ تأثیر بی ایمانی بر فرد اسیدپاش

 هیچ گونه توجیهی برای تبهکاری وجود ندارد.

چه در عرف، چه در قانون و چه در شرع چنین اعمالی پذیرفتنی نیست.

این کارها نوعی دیوانگی و ناهنجاری اجتماعی است.

- دکتر حسین باهر، جامعه شناس، در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، با بیان اینکه اسیدپاشی علل مختلفی دارد، افزود: یکی از دلایلی که فرد اقدام به اسیدپاشی می کند عقده مندی است.

از طرفی ممکن است فرد اسیدپاش نسبت به طرف مقابل دلخوری داشته باشد و سعی کند با این کار تقاص بگیرد.

وی ادامه داد: عدم جامعه پذیری درست در افراد نیز می تواند زمینه ساز بروز چنین رفتارهایی شود.

برای همین است که چنین افرادی بجای استفاده از راهکارهای قانونی، به رفتارهای غیرعقلانی دست می زنند.

به اضافه اینکه عدم وجود قوانین بازدارنده و محکم نیز می تواند مؤثر باشد.

همچنین بی دینی و بی ایمانی هم در این پدیده مؤثر است.

این استاد دانشگاه در خصوص الگوبرداری افراد از فیلم های مروج خشونت گفت: اصولاً یکی از دلایل تسریع کننده رفتارهای خشن فیلم ها و سریال های این تیپی هستند.

چنین فیلم هایی خاصیت الگوبخشی دارند و اگر در فرد زمینه و آمادگی بروز چنین رفتارهایی باشد، تماشای چنین فیلم هایی بیش از پیش کمک کننده است.