سلامی از الجزایر به تهران

به منظور برگزاری هفته فرهنگی کشورمان در سرزمین الجزایر که از 17 مهرماه در دو شهر الجزیره و شهر تاریخی قَسَنْطینِه (1) (Constantine) برگزار شد، به اتفاق گروهی که فرهنگ و هنر ایران را نمایندگی می کردند به الجزایر که اکنون و پس از تجزیه سودان، بزرگترین کشور عربی و آفریقایی به شمار می آید، سفر کردیم.

نام الجزایر همواره در ذهن ما ایرانی ها با مقاومت مردم آن در برابر استعمارگران فرانسوی آشناست.

پیش از انقلاب نیز انقلابیون کشورمان همواره به مطالعه مقاومت مردم الجزایر در برابر بیگانگان می پرداختند و آن را می ستودند.

نام جمیله بوپاشا زن مبارزی که توانست در برابر استعمارگران بایستد، همواره در یاد مبارزان جهان زنده است.

زنی که در سال 1960 یعنی زمانی که 22 ساله بود به دلیل مبارزات بر علیه استعمارگران دستگیر و در فرانسه زندانی و به سختی شکنجه شد اما در نهایت همزمان با استقلال الجزایر آزاد شد.

جبهه آزادی بخش میهنی الجزایر (جبهه الغدیر الوطنی) نیز در سال 1954 حدود 10 سال پیش از استقلال الجزایر تأسیس شد که مبارزه بر علیه استعمار را پیش گرفت؛ درست در زمانی که در کشورمان انقلابیون در حال مبارزه با رژیم ستمشاهی بودند، در الجزایر نیز گروه زیادی از مبارزان مسلمان برای مبارزه با استعمار قیام کرده بودند و بی‏آنکه بدانند، در ایران تمام جزیی�