غرق شدن تایتانیک در استخر سعدآباد

جشن روز ملی سینما گذشت، خاطره اش می شود چند عکس یادگاری و خرجی که از جیب دولت پرداخته شد.

حسابش چقدر شده خدا می داند، چه کسی آدرس کاخ را برای جشن داده را هم خدا می داند.

- "، پنجشنبه شب کاخ سعدآباد میزبان جشنی به ظاهر ملی بود که برای روز سینما در نظر گرفته شده بود.

برگزاری جشن در کاخ برای سینمایی که پس از انقلاب زاییده شده و رشد کرده است چه تناسبی می توانست داشته باشد؟ سوالی که در مسیر فرش قرمز بلند پهن شده به ذهن مهمانان جشن ملی سینما شاید خطور کرد و شاید هم در میان زرق و برق مجلس گم شد.

زمانی که جشن هیچ نشانه ای از سینمای انقلابی نداشت، سینمایی که با دست خالی بنا شد و بسیار زود با دست های خالی اش تمام افتخارات سینمایی جهان را به دست آورد.

جشن پنجشنبه شب تناقض بزرگی برای سینمایی بود که حداقل می داند چقدر در جیبش پول دارد و چه  کار هایی که به بهانه همین بی پولی بر زمین مانده است.

سینمایی که در حد شب نشینی های سلطنتی خرج می کند  چطور می تواند بفهمد که در زیر پوست این شهر چه می گذرد؟ آن وقت اگر هم سراغی از آن سوی شهر بگیرد،آنقدر لوس و فانتزی و سیاه می شود که باورش سخت می شود.

بر روی فرش قرمز قدم می زنم و سلبرتی های وطنی از کنارم عبور می کنند، عکاس های هیجان زده فلش می زنند و لبخند هایی که در قاب ثبت می شوند.