از پِتروس فداکار تا الهیار بارانی؛ از داستان تا واقعیت

وقت آن رسیده که الهیار بارانی ها را وارد کتاب ها، رسانه ها و حافظه ی جمعی کنیم؛ قهرمانانی در حد پِتروس، و حتی فراتر از او.

چون شجاعت، این بار، - پایگاه خبری جماران، سال ها با داستان هایی بزرگ شدیم که قرار بود به ما شجاعت و مسئولیت پذیری یاد بدهند؛ اما امروز، قهرمانان واقعی دیگر روی کاغذ نیستند، در دل حوادث نفس می کشند.

داستان پِتروس فداکار برای نسل ها نماد ایثار و تصمیم درست در لحظه ی بحران بود؛ نوجوانی که با شجاعت، جان یک روستا را نجات داد و تبدیل به الگوی آموزشی شد.

اما واقعیت این است که پِتروس، یک روایت آموزشی بود؛ ساخته و پرداخته ی ذهن نویسنده.

ارزشمند، اما نه واقعی.

در مقابل، الهیار بارانی، نوجوان 15 ساله ی سیریکی، نه در داستان، بلکه در دل سیلاب ایستاد.

وقتی روستای مهرگی به طور کامل زیر آب رفت و جان ده ها نفر در خطر بود، او با ابتکار و شجاعت، با بستن طناب به قایق و دیوار خانه ها، کودکان، سالمندان و خانواده های گرفتار را به مناطق امن منتقل کرد.

نتیجه؟ نجات جان حدود 60 انسان.

بدون لباس قهرمانی، بدون تشویق قبلی، فقط با حس مسئولیت انسانی.

الهیار بارانی اورجینال است؛ چون واقعی است.

چون خطر را لمس کرده، تصمیم گرفته و عمل کرده است.