بهرام بیضایی ؛ باید ایران می ماند یا بهتر که رفت؟

بهرام بیضایی از آن هنرمندانی نبود که فقط فیلم بسازد یا نمایش اجرا کند، او با تاریخ، اسطوره، زبان و حافظه جمعی ما سروکار داشت.

چنین هنرمندی بیش از هر چیز به آزادی فکر و امکان کار مداوم نیاز دارد و واقعیت این است که در سال های طولانی، - بهرام بیضایی از آن هنرمندانی نبود که فقط فیلم بسازد یا نمایش اجرا کند، او با تاریخ، اسطوره، زبان و حافظه جمعی ما سروکار داشت.

چنین هنرمندی بیش از هر چیز به آزادی فکر و امکان کار مداوم نیاز دارد و واقعیت این است که در سال های طولانی، این امکان در ایران برای او فراهم نبود.

عصر ایران ؛ نهال موسوی - هر بار که خبر درگذشت یکی از چهره های بزرگ فرهنگ ایران مانند هویت تئاتر و سینمای مدرن ایران با نام او گره خورده، حدود پانزده سال آخر عمرش را بیرون از ایران گذراند.

بعضی ها می گویند حیف شد؛ بعضی دیگر می گویند چاره ای نداشت و بهتر که رفت.

اما شاید مسئله اصلاً باید می ماند یا می رفت نباشد.

داستان مهاجرت های بهرام بیضایی البته قابل ذکر است که قبل از رفتن به آمریکا و این ماندن 15 ساله او در دو مقطع دیگر هم تصمیم به مهاجرت گرفته بود ولی هر بار برگشته بود.

بار اول سال 1367 بیضایی داراییش را به تدریج در تهران فروخت و به آلمان رفت.