چرا سیاستمداران خودفریبی می کنند؟

سیاست و انگیزه های قوی کنشگران آن همراه با مقولاتی چون قدرت، ایدئولوژی، هویت گروهی و بقا و نیز ارتباط میان هدف و وسیله، می تواند از علل تشدید خودفریبی در این حوزه باشد.

- به گزارش تابناک به نقل از اعتماد؛ عباس عبدی در یادداشتی با عنوان خودفریبی سیاسی نوشت: در تعریف یا تمایز انسان از حیوان گزاره های گوناگونی گفته شده است.

به قول ارسطو، انسان حیوان ناطق است.

دیگری انسان را حیوان صاحب فرهنگ و تمدن دانسته.

یک توصیف مهم، انسان را حیوان ابزارساز دانسته .

همچنین انسان حیوانی است که آگاهی از مرگ دارد، حیوان اخلاقی است، حیوانی که می خندد، حیوان ناراضی است، حیوانی که بازی می کند، حیوانی که تاریخ دارد، حیوانی که در جست وجوی معناست و حیوانی که نمادپرداز است.

همه اینها درست و جالب است ولی شاید بتوان تعریف دیگری هم از انسان داشت که آگاهانه دروغ می گوید و حتی بالاتر از آن خودفریبی می کند.

نه فقط دیگران، بلکه خود را نیز فریب می دهد.

در واقع انسان توانایی ساختن واقعیت های جایگزین و حتی جعلی را دارد.

البته این کار نیازمند توانایی شناختی پیچیده انسان است و با قدرت زبان و نمادسازی نیز پیوند دارد.

برخلاف فریبکاری که می تواند غریزی هم باشد و در برخی از حیوانات نیز هست، خودفریبی فرآیندی خودآگاه یا نیمه خودآگاه است، فرد با پنهان کردن واقعیت های