خانه مستوفی الممالک؛ الماس محله سنگلج تهران/ اتاق «پروانه» شاهکار معماری معاصر

«نه آجیل می گیرم و نه آجیل می دهم.

» اشاره به همین پاکدستی و سلامت نفسش داشت.

- خانه مستوفی الممالک؛ الماس محله سنگلج تهران/ اتاق پروانه شاهکار معماری معاصر جمله معروفش در مجلس: نه آجیل می گیرم و نه آجیل می دهم.

اشاره به همین پاکدستی و سلامت نفسش داشت.

عصر ایران ؛ علی نجومی ــ میرزا حسن مستوفی الممالک نخست وزیر چند دوره ایران زمین و رییس مجلس شورای ملی به راستی یکی از آن سیاستمداران استخوان داری است  که برای چند دهه یعنی از مشروطه تا سال 1311 که فوت کرد نامش در حوادث سیاسی روزگار پر تکرار است.

تبارش از خاندان مهم آشتیانی بود وپدرش میرزا یوسف آشتیانی نخست وزیر دوره ناصرالدین شاه بود که احترامش آن قدر نزد سلطان صاحبقران بالا بود که حتی پیش از نخست وزیری، شاه او را جناب آقا خطاب قرار می داد.

بعدها وقتی میرزا یوسف فوت شد، میرزا حسن خان مستوفی در حالی که تنها 12 سال سن داشت به لقب آقا مفتخر شد و وزارت مالیه(دارایی امروزی) را از پدرش به ارث برد.

 بعد ها در دوره مظفر الدین شاه سفری به اروپا کرد و 7 سال در آن جا ماند.

این سفر بسیار بر روی او تاثیر گذاشت از آن جهت که با تساهل و مدارای اهالی سیاست در اروپا آشنا شد و وقتی به ایران بازگشت این میانه روی و تساهل را سرلوحه عمل خویش قرار داد.