اجازه بدهید باور نکنیم، آقای قائم پناه!

برکات و برآیند خواندن یک شعر به نام فال حافظ و ابراز خرسندی از آن، در یک رسانه، از سوی معاون رییس جمهور، هر چه باشد، مطلوب دولت نخواهد بود.

- مهدی محمدی کلاسر_ به احتمال بسیار زیاد روایت شما از تفأل به حافظ آن هم پیش از ارائه گزارش به رییس جمهور و آمدن غزلی که دقیقاً باب میل همه رؤسای جمهور در لحظات مواجهه با دشواری هاست، کاملاً راست است و جایی برای تردید نمی گذارد.

اما اجازه بدهید _ و مصلحت آن است_این روایت را باور نکنم، آقای معاون اجرایی.

می فرمایید شعر آمد: در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم / سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور .

چه زیبا و چه به جا.

اما با این همه، شما نباید اینقدر جدی اش می گرفتید.

در واقع اصلا برایتان خوب نیست این حرف ها را ما باور کنیم.

از شما انتظاری نیست از شما انتظاری نیست که به زوایای پنهان کلماتتان یا به ایده های هیجانی مشاورانتان دقت کنید؛ بسیاری پیش از شما بوده اند که سال ها طول کشید تا اندازه جایگاه خود را دریابند و البته برخی هرگز نفهمیدند.

یادتان باشد، در تاریخِ این مملکت، خیلی ها تا آخر نفهمیدند کجایِ کارِ مردم ایستاده اند.

خیلی ها گمان بردند جایگاه، سکّویِ بلندی است برای یک دورهمی، غافل از آن که مردم، پایینِ همان سکو، تماشاگرِ نکته بینِ این نمایش ها هستند.