فساد سیستماتیک از زمان چه کسی آغاز شد؟!

فساد در کشورمان، آرام، تدریجی و پیوسته گسترش یافته است، به گونه ای که حساسیت ها را پیش از آنکه به واکنش جمعی برسد، فرسوده است.

- آنچه امروز با آن روبه رو هستیم، حاصل انباشت فرسایش اعتماد عمومی، تضعیف کارآمدی نهادی و کاهش امید اجتماعی است.

روندی که نادیده گرفتن آن، نظام را پیش از مواجهه با بحران های عیان، از درون تهی می کند.

به گزارش تابناک به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی؛ سال ها تکرار گفتمان مبارزه با فساد، بدون اصلاح سازوکارها، نه تنها به نتیجه نرسیده، بلکه به عادی شدن و در مواردی توجیه پذیر شدن فساد انجامیده است.

دوران پس از جنگ هشت ساله، زمانی که کشور بیش از هر چیز به کار، سازندگی و بازسازی نیاز داشت، هر از گاه بحث هایی درباره مبارزه با فساد و مفاهیمی چون ثروت های بادآورده مطرح می شد که نه تنها دستاورد مشخصی نداشت، بلکه در عمل به کندشدن روند تصمیم گیری و کاهش سرعت سازندگی می انجامید.

در خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی آمده است که آقای ابراهیم رییسی، رییس وقت سازمان بازرسی کل کشور، صراحتاً از بی ثمر و بلکه مضر بودن طرح مسئله ثروت های بادآورده سخن گفته و تأکید کرده است که تا آن زمان، حتی یک مورد مستند و قابل اتکا در این زمینه در دستگاه تحت مدیریت او شناسایی نشده بود.