لئوناردو داوینچی؛ مردی که می خواست جهان را دوباره بسازد

  مرگ لئوناردو در سال 1519، پایان یک «دانشمند» یا «نقاش» نبود؛ پایان یک نوعِ خاص از انسان بود: انسانی که مرز میان علم و هنر را باور نداشت و فکر می کرد فهم جهان باید از دل مشاهده، - لئوناردو داوینچی؛ مردی که می خواست جهان را دوباره بسازد   مرگ لئوناردو در سال 1519، پایان یک دانشمند یا نقاش نبود؛ پایان یک نوعِ خاص از انسان بود: انسانی که مرز میان علم و هنر را باور نداشت و فکر می کرد فهم جهان باید از دل مشاهده، تجربه و زیبایی بگذرد      عصر ایران؛ بانو بیدرانی- در نیمهٔ قرن پانزدهم، در روستایی کوچک میان تپه های سبز توسکانی، کودکی به دنیا آمد که نه شاهزاده بود، نه از خاندان اشراف، و نه کسی گمان می کرد روزی نامش معادل خلاقیت، تأمل و حیرت خواهد شد.

     لئوناردو داوینچی در سال 1452، در خانواده ای معمولی و خارج از چهارچوب های رسمی ازدواج، چشم به جهان گشود.

اما همین تولد ساده، آغاز زندگی مردی بود که ذهنش هیچ مرزی نمی شناخت و هر چه می دید را به پرسشی تازه تبدیل می کرد؛ مردی که علوم و هنر را نه جدا از هم، بلکه شاخه های یک درخت واحد می دید و عمرش را صرف فهمیدن این درختِ جهان کرد.

    کودکی لئوناردو در نزدیکی شهر وینچی گذشت؛ جایی که طبیعت، نخستین مدرسهٔ او بود.