«کودکان گلخانه ای»؛ نسلی در بحران هویت

محمدرضا ابراهیمی در تشریح پدیده ای که آن را «کودکان گلخانه ای» می نامد، تصریح کرد: کودکان گلخانه ای، کودکانی هستند که در فضایی با کنترل افراطی و حمایت بیش از حد پرورش یافته اند.

- محمدرضا ابراهیمی در تشریح پدیده ای که آن را کودکان گلخانه ای می نامد، تصریح کرد: کودکان گلخانه ای، کودکانی هستند که در فضایی با کنترل افراطی و حمایت بیش از حد پرورش یافته اند.

به این کودکان از ابتدا فرصت عرض اندام و خودنمایی داده نشده است.

در جهان امروز، مفهوم بزرگ شدن دستخوش تحولاتی بنیادین شده است.

دیگر دوران کودکی صرفاً دوران اکتشافات خام و آزمون و خطای طبیعی نیست؛ بلکه فضایی تحت کنترل و محافظت شدید قرار گرفته است که بسیاری آن را به استعاره گلخانه تشبیه کرده اند.

به گزارش ایسنا، این کودکان گلخانه ای، نسلی هستند که تحت پوشش محافظت بیش از حد والدین یا ساختارهای آموزشی مدرن، از مواجهه مستقیم با سختی ها، شکست ها، ریسک های کنترل نشده و در نتیجه، چالش های ذاتی رشد فردی دور نگه داشته شده اند.

این سطح از مراقبت، هرچند با نیت خیرخواهانه و تضمین موفقیت آغاز می شود، اما در بلندمدت، بذرهای یک بحران هویتی عمیق را در نهاد این نسل می کارد.

بحران هویت، در معنای روانشناختی، به عدم توانایی فرد در شکل دهی به یک حس منسجم و پایدار از خود اطلاق می شود؛ پرسش اساسی