راغفر: سرکوب دستمزدها عامل اصلی بی ثباتی اجتماعی و مهاجرت سرمایه انسانی است

دکتر حسین راغفر ضمن تاکید بر اینکه بحران دستمزد یکی از عمیق ترین کاستی های نظام اقتصادی ایران است، گفت: سرکوب دستمزدها طی دهه ها موجب کاهش قدرت خرید نیروی کار، - دکتر حسین راغفر، استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا، در نشست سرکوب دستمزدها، یارانه پنهان نیروی کار به دولت و بحران معیشت که در موسسه مطالعات دین و اقتصاد برگزار شد، با تاکید بر اینکه بحران دستمزد یکی از بنیادی ترین کاستی های نظام اقتصادی ایران است، گفت: مسئله نیروی کار و نظام دستمزدی نه یک مشکل مقطعی و نه صرفا مربوط به سال های اخیر است، بلکه با یک بحران عمیق تاریخی روبرو هستیم که پیامدهای آن را طی یک قرن گذشته در قالب خروج سرمایه های انسانی از کشور مشاهده کرده ایم.

دستمزدها در ایران قادر به تامین نیازهای عمومی مردم نیست.

بحران دستمزد یکی از دلایل اصلی مهاجرت سرمایه های انسانی از کشور بوده است.

دستمزد یک پدیده سیستمی است، به این معنا که محصول کل نظام اقتصادی کشور است و در چارچوب شبکه ای از روابط و منافع تعیین می شود؛ شبکه ای که در آن منافع گروه های خاصی از جامعه تامین می شود، در حالی که نقش تعیین کننده دستمزدها در توسعه اقتصادی و اجتماعی نادیده گرفته می شود.

وی با اشاره به تجربه کشورهای شمال اروپا، به ویژه سوئد، اظهار کرد: سوئد در سال 1900 فقیرترین کشور اروپایی بود، اما