وقتی یلدا به خانه ی همه می رسد

در هیاهوی کوچه و بازارهای شهر، میان ازدحام خرید و شور شب های زمستانی، فراموش نکنیم کودکانی را که در همین حوالی نفس می کشند کودکانی که در دستان کوچکشان، - عکس آرشیوی است ایسنا/آذربایجان شرقی در هیاهوی کوچه و بازارهای شهر، میان ازدحام خرید و شور شب های زمستانی، فراموش نکنیم کودکانی را که در همین حوالی نفس می کشند کودکانی که در دستان کوچکشان، ثروتی عریان دارند.

همان ها که زخم فقر، بر عمق کودکی شان رخنه کرده، کودکانی که شاید لباس تازه ای بر تن ندارند، اما دل هایشان لبریز از رؤیاهایی پوشیده از لباس های پر زرق و برق است، رویاهایی که هنوز هم امید رسیدن به آن ها را در دل دارند.

در شب یلدا، وقتی دانه های انار در کاسه های بلور می درخشند و بوی آجیل تازه در خانه ها می پیچد، کودکانی هستند که سهم شان از این شب بلند، تنها نظاره کردن به این جذابیت ها، از پشت ویترین ها است.

برای چند لحظه، از دورتر، تیمی از گروه های جهادی را تماشا می کنم که در یکی از محلات کم برخوردار تبریز، بی وقفه مشغول توزیع بسته های یلدایی هستند.

سرمای زمستان، با همه ی تیزی اش، در برابر گرمای دل هایشان رنگ می بازد.

دست هایی که نه برای گرفتن، که برای بخشیدن آمده اند، جوانانی که در سکوت، با احترام و بی هیاهو، شادی را در سبدهای کوچک اما پرمهر، خانه به خانه با خود حمل می کنند.