بلاگرها و درک برتر از بستر اجتماعی / چرا طنزِ امروز در فضای مجازی جلوتر از سینمای کمدی ایران است؟

سینمای کمدی اما همچنان گرفتار ساختارهای قدیمی، سانسور، تیپ سازی 20ساله و شوخی هایی است که هیچ هماهنگی با ریتم جامعه ندارند.

برای همین بلاگرها پیشتاز می شوند، - سینمای کمدی اما همچنان گرفتار ساختارهای قدیمی، سانسور، تیپ سازی 20ساله و شوخی هایی است که هیچ هماهنگی با ریتم جامعه ندارند.

برای همین بلاگرها پیشتاز می شوند، چون از دل جامعه حرف می زنند، نه از پشت مناسبات.

عصر ایران؛ محسن سلیمانی فاخر- اگر به ریشه های نظری طنز بازگردیم همه بر یک نکته تأکید دارند: طنز زمانی کار می کند که بافت اجتماعی را بدرستی بشناسد و گسستی غافلگیرکننده در آن ایجاد کند.

طنز نه صرفاً یک مکانیسم خنده، بلکه نوعی آگاهی اجتماعی است؛ شکلی از انسان شناسی روزمره که جهان را وارونه می کند تا حقیقتی پوشیده را نشان دهد.

سیمون کریچلی به درستی یادآور می شود: طنز بومی است.

طنز فقط زمانی می خنداند که با شبکه ی ضمنی قراردادهای اجتماعی یک جامعه هماهنگ باشد؛ به همین دلیل است که لطیفه در ترجمه می میرد.

طنز بدون بستر نمی زید.

اگر بخواهیم ببینیم چه کسی این بستر اجتماعی را بهتر می شناسد، پاسخ نه در سینماست و نه در بازیگران کمدی جریان اصلی؛ بلکه در بلاگرهاست.

چهره هایی مانند امیرحسین قیاسی، ابوطالب حسینی، سوگل معتمد، محسن بروفر و شاکر بوری، حیدرضا صادق پور و.